Sposoby na wprowadzanie zasad w rodzinie

1. Modelowanie: Pokażę ci, jak umyć rączki przed kolacją. Zobacz: najpierw podwijam rękawy. Potem odkręcam ciepłą wodę, namydlam ręce pachnącym mydłem i myję, myję, myję… Teraz zakręcam kran i wycieram rączki o błękitny ręcznik. Spróbujesz sam?

2. Dawanie dziecku wyboru: Wolisz pozbierać zabawki przed kolacją czy po niej?

3. Przedstawianie problemu (bez wskazywania winnego): Zamiast mówienia: Znowu nie posprzątałeś kredek ze stołu, powiedz: „Nie mogę podać obiadu, dopóki kredki będą porozrzucane na stole”.

4. Udzielanie informacji: Zamiast mówienia: „Nie skacz po kanapie”, powiedz: „Kanapa nie jest od skakania, skakanie może ją zniszczyć”. Wskazywanie alternatywy: Kanapa nie jest od skakania, poskacz sobie w pokoju na podłodze.

5. Wyrażanie oczekiwania jednym słowem albo gestem: Zamiast mówienia: „Znowu nie włożyłaś kapci”, powiedz: „Kapcie!”.

6. Opisywanie uczuć za pomocą komunikatu „ja”: To sposób przekazywania informacji o tym, jak odbierasz zachowanie dziecka. Komunikat ten oddaje odczucia w stosunku do konkretnych zachowań, nie stanowi jednak oceny osoby, jest więc mniej zagrażający, a zatem – bardziej możliwy do przyjęcia. Składa się z trzech części: Ja czuję… (jestem) …kiedy ty… (wskazujemy na konkretne zachowanie drugiej osoby) …ponieważ… (opisujemy, jaki wpływ ma to na nas, dlaczego wywołuje takie emocje). Przykład: Złoszczę się, kiedy mnie ciągniesz za włosy, ponieważ mnie to boli.

7. Zostawianie liścika (dla młodszych dzieci może być rysunkowy): Zamiast mówienia: Znowu nie umyłeś rączek, zostaw przy mydelniczce liścik/rysunek z napisem: Uwielbiam Twój dotyk! – Twoje mydło :).

8. Wykorzystywanie poczucia humoru: Ojej, twoja czapka ma wielki, czerwony pompon! Wygląda jak pomidor. Każdy chciałby mieć taką pomidorową czapkę na głowie!

9. Wzmacnianie zachowań (chwalenie, nie ocenianie): Bardzo się cieszę, że sama pozbierałaś wszystkie kredki do pudełka!

10. Unikanie słowa „NIE”: Zamiast mówienia: „Nie wylej soku z kubka!”, powiedz: „Trzymaj kubeczek z sokiem obiema rączkami”.

Cechy dobrej komunikacji:

• Utrzymuj kontakt wzrokowy:

• Schyl się do poziomu małego dziecka lub kucnij. Patrz w jego oczy, zarówno gdy do niego mówisz, jak i wtedy, gdy ono mówi do ciebie

Informacje o dokumencie:
  • Informację wprowawdził(a) do BIP: Wierzbicka Renata
  • Data udostępnienia w BIP: 2024-06-11 13:24:25
  • Informacja zaktualizowana przez: Wierzbicka Renata
  • Data ostatniej aktualizacji: 2024-06-11 13:26:27
  • Liczba odsłon: 253
  • Historia dokumentu:

[Liczba odsłon: 1148156]

przewiń do góry