BROSZURA 

CZYM JEST PRZEMOC?

Przemoc to jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające ich na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne.

Z powyższej definicji wynika, że przemoc jest intencjonalna, siły są nierównomierne, a działanie lub jego zaniechanie narusza dobra osobiste członka rodziny, powoduje cierpienie, szkody psychiczne i/lub fizyczne.

W literaturze związanej z tematyką przemocy wyróżnia się następujące jej rodzaje:

Przemoc fizyczna: bicie ( pięścią, policzkowanie ), kopanie, popychanie, gryzienie, duszenie, przypalanie, drapanie, szczypanie, szarpanie za włosy, wykręcanie rąk, podkładanie nogi, krępowanie/wiązanie, rzucanie przedmiotami w osobę, okaleczanie, zadawanie bólu.

Przemoc psychiczna: wyśmiewanie, ubliżanie, lżenie, upokarzanie, obmawianie, szydzenie, grożenie, zastraszanie, ciągłe krytykowanie, ograniczanie snu, dręczenie, izolowanie od otoczenia, ograniczanie kontaktu z dziećmi, oszukiwanie, okłamywanie, niedotrzymywanie obietnic, nie odzywanie się, awanturowanie się, wykrzykiwanie, szantażowanie, zmuszanie do określonych zachowań.

Przemoc seksualna: molestowanie, zmuszanie zarówno kobiety jak i mężczyzny do współżycia seksualnego wbrew woli ( gwałt ), zmuszanie do oglądania pornografii, wyśmiewanie się z czyjejś sprawności seksualnej – poniżanie w sferze seksualnej, ranienie narządów płciowych, narzucanie różnych form współżycia, zmuszanie partnera do współżycia z innymi osobami, zmuszanie do prostytucji, odmawianie współżycia, gwałt w małżeństwie.

Przemoc ekonomiczna: obejmuje ograniczenie dostępu ofiary do pieniędzy czy do informacji o stanie finansowym rodziny, zmuszanie ofiary do proszenia o każdy grosz, kłamanie na temat zasobów rodziny, wykradanie pieniędzy ofiary, niedopuszczanie ofiary do pracy zarobkowej.

Przemoc w rodzinie rzadko jest czynem jednorazowym. Najczęściej jest procesem długotrwałym, powtarzającym się cyklicznie i trwającym długie lata, której ofiarami stają się dzieci, współmałżonkowie lub partnerzy w związkach nieformalnych, osoby starsze, osoby niepełnosprawne.

Cykl przemocy składa się zazwyczaj z trzech następujących po sobie faz:

1. Faza narastania napięcia – jest to początek cyklu, który charakteryzuje się wzrostem napięcia i natężenia sytuacji konfliktowych.

Sprawca przemocy staje się poirytowany, się coraz bardziej niebezpieczny i agresywny. Każdy drobiazg może spowodować awanturę i złość. Często zaczyna spożywać większe ilości alkoholu. W tym okresie sprawca coraz rzadziej kontroluje swoje zachowanie. Ofiara robi wszystko, żeby załagodzić sytuację, często przeprasza, ulega. Osoby doznające przemocy stają się niespokojne i nadpobudliwe nerwowo – to wynik narastania napięcia. W tej fazie ofiara często sama prowokuje awanturę, żeby atak agresji mieć już za sobą..

2. Faza ostrej przemocy – następuje wybuch gniewu i wyładowanie agresji.

Sprawca staje się gwałtowny, często wpada w szał i wyładowuje się na ofierze. Wybuch może spowodować bardzo błaha sprawa, a skutki tej fazy mogą być różne – podbite oko, obrażenia wewnętrzne, śmierć… Po wybuchu agresji ofiara najczęściej pozostaje w stanie szoku, niezrozumienia, osłabienia, rezygnacji i przerażenia.

3. Faza miodowego miesiąca – jest to faza pozytywnej odmiany i skruchy ze strony sprawcy.

Gdy sprawca wyładował złość i dochodzi do jego świadomości, że posunął się za daleko, staje się zupełnie inną osobą. Często szczerze żałuje tego, co zrobił, obiecuje poprawę, stara się znaleźć wytłumaczenie dlaczego tak się stało. Stara się za wszelką cenę przekonać ofiarę, że to jednorazowy incydent, który nigdy się nie powtórzy. Sprawca może okazywać pozytywne uczucia. Po pewnym czasie zachowuje się tak, jakby nic się nie stało, dochodzi do nawiązania bliskości. Ofiara zaczyna wierzyć, że sprawca się zmienił, i że rzeczywiście zdarzenie to mogło być incydentem.

Kolejne powtarzające się cykle są gwałtowniejsze. Przemoc narasta, a faza miodowego miesiąca staje się coraz krótsza.

Osoba doznająca przemocy w rodzinie nie ponosi odpowiedzialności za to, że partner, członek rodziny stosuje wobec niej przemoc.

Odpowiedzialność za stosowanie przemocy ponosi osoba, która dopuszcza się przemocy.

PRZEMOC JEST PRZESTĘPSTWEM.

PRZEMOC WOBEC DZIECI
Rodzaje przemocy:
Przemoc fizyczna to działania wobec dziecka powodujące nieprzypadkowe uszkodzenia ciała (stłuczenia, złamania, zasinienia, poparzenia, rany cięte, itp.).
Przemoc seksualna zachowania osoby dorosłej prowadzące do angażowania dziecka w aktywność seksualną. Są to: dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem, zachowania ekshibicjonistyczne, uwodzenie, świadome czynienie z dziecka świadka aktów płciowych, zachęcanie do rozbierania się czy oglądania pornografii.
Przemoc emocjonalna to rozmyślne oddziaływanie na emocjonalny rozwój dziecka, powodujące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka, w tym: zaburzenia osobowości, niskie poczucie własnej wartości, stany nerwicowe i lękowe. Są to m.in. wyzwiska, groźby, szantaż, straszenie, emocjonalne odrzucenie, ignorowanie potrzeb emocjonalnych, nadmierne wymagania którym dziecko nie jest w stanie sprostać.
Zaniedbywanie dziecka to niezaspokojenie jego podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych. Są to m.in. brak właściwego odżywiania, ubrania, schronienia, opieki medycznej, poczucia bezpieczeństwa, miłości rodzicielskiej, troski.

Instytucje, które zobowiązane są do podjęcia działania w przypadku występowania przemocy w rodzinie:

  • Policja

  • Ośrodek Pomocy Społecznej

  • Sąd Rodzinny

  • Prokuratura

  • Gminne Komisje Rozwiązywania Problemów Alkoholowych

  • Pedagog lub psycholog szkolny

  • Służba zdrowia

  • Gminny Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie

 
PRZYDATNE TELEFONY:
Telefon alarmowy: 112 lub 997
Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia” tel. 801-12-00-02 od poniedziałku do soboty w godz. 8.00- 22.00, w niedziele i święta-w godz. 8.00- 16.00 uzyskasz wsparcie, pomoc psychologiczną, informacje o możliwościach uzyskania pomocy najbliżej miejsca zamieszkania.
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży: tel. 116-111
od poniedziałku do piątku w godz. 12.00-20.00
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie

Poradnia Telefoniczna „Niebieskiej Linii”: tel 22 668 70 00 od poniedziałku do piątku w godz 12.00-18.00 sb-nd w godz. 10.00-16.00

 

Ośrodek Pomocy Funduszu Sprawiedliwości Okręgowy Ośrodek Pokrzywdzonym Przestępstwem w Płocku 09-402 ul. Kolegialna 10, lok. 6A i 6B

Poniedziałek 12:00-20:00 Wtorek 9:00-17:00 Środa 9:00-17:00 Czwartek 9:00-17:00 Piątek 9:00-17:00 Sobota 10:00-14:00 kom. 696 214 889 osoba pierwszego kontaktu, kom. 696 214 889, 517 704 356 dyżur całodobowy 7 dni w tygodniu
 
Ośrodek Pomocy Funduszu Sprawiedliwości Lokalny Punktu Pomocy Pokrzywdzonym Przestępstwem 09-200 Sierpc ul. Świętokrzyska 2A lok. 20 Poniedziałek 10:00-14:00 kom. 509 508 339 osoba pierwszego kontaktu, kom. 696 214 889, 517 704 356 dyżur całodobowy 7 dni w tygodniu;


 

Przeciwdziałanie przemocy

Wiele osób doświadcza przemocy w swoim domu. Nie mówią o tym ze strachu lub wstydu. Obwiniają się za taką sytuację w ich własnym domu.

Pamiętaj NIC nie usprawiedliwia przemocy! Nie masz powodu, by się wstydzić!

 ! Masz prawo do szacunku i godnego traktowania!

! Masz prawo żyć w domu wolnym od przemocy!

! Masz prawo do swobodnego wyrażania swojego zdania!

! Masz prawo czuć się bezpiecznie!

! Twoje potrzeby, sprawy są jednakowo ważne jak innych!

! Masz prawo decydować o sobie, współuczestniczyć w podejmowaniu decyzji odnośnie spraw związanych z waszą rodziną, domem, dziećmi i wydatkami!

! Masz prawo do prywatności!

! Masz prawo do swobodnego kontaktowania się z bliskimi, rodziną, przyjaciółmi!

! Masz prawo popełniać błędy!

Masz prawo szukać profesjonalnej pomocy w sytuacji, gdy jesteś niezadowolony lub zaniepokojony tym co się dzieje w domu!

 Pamiętaj!

Przemoc w rodzinie to przestępstwo! Prawo zabrania stosowania przemocy i krzywdzenia swoich bliskich. Jeżeli Ty lub ktoś z Twoich bliskich jest ofiarą przemocy, nie wstydź się prosić o pomoc. Prawo stoi po Twojej stronie!

 Art. 207 KK: Znęcanie się fizyczne lub psychiczne

§ 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

 Nigdy nie jest za późno, aby powiedzieć NIE!

 Nie ważne od jak dawna doświadczasz przemocy – zawsze możesz to przerwać! Pierwszy krok to przełamanie milczenia.

 Aby przerwać przemoc powiadom policję albo prokuraturę!

 Policjant ma obowiązek:

! zapewnić Ci bezpieczeństwo

! zatrzymać sprawcę przemocy, jeśli stwarza on bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego

! przedstawić swoje dane (stopień, imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny policjantów, nazwa i siedziba jednostki, w której pełni służbę)

! przekazać na wniosek sądu lub prokuratury dokumentację policyjną, jako dowód w postępowaniu

! uczestniczenia na wniosek sądu jako świadek w sprawie karnej

  Zapamiętaj!

Za przemoc zawsze odpowiedzialny jest sprawca! 

 Jeżeli jesteś świadkiem przemocy w rodzinie nie zwlekaj ani chwili dłużej, zareaguj – możesz komuś uratować zdrowie, życie lub ocalić dzieciństwo.

Stowarzyszeniem Uniwersytetu Trzeciego Wieku im. Janiny Czaplickiej w Płocku wspólnie z Partnerami 

• Prezydentem Miasta Płocka 
• Polskim Związkiem Emerytów, Rencistów i Inwalidów Zarząd Regionalny w Płocku 
• Instytutem Działań Obywatelskich w Płocku 

zaprasza do korzystania z 

Telefonu Zaufania dla Seniorów 

Telefon Zaufania przeznaczony jest dla osób starszych, samotnych, potrzebujących 
wsparcie w chorobie, pomocy w trudnej sytuacji życiowej. Seniorze wysłuchamy Cię, 
doradzimy, pomożemy, udzielimy informacji o inicjatywach realizowanych dla seniorów. 

Zadzwoń pod numer: 661 407 727 

Czekamy! 

Telefon Zaufania jest od 01 lipca czynny w godzinach 

- poniedziałek: 11.00 – 14.00 
- środa: 11.00 – 14.00 
- czwartek: 11.00 – 14.00 

Telefon Zaufania dla Seniorów jest skierowany do osób starszych z 
Województwa Mazowieckiego, w szczególności z Płocka i Powiatów; Płockiego, 
Gostynińskiego, Sierpeckiego, Ciechanowskiego, Mławskiego, Makowskiego, 
Ostrołęckiego, Płońskiego, Przasnyskiego, Pułtuskiego, Wyszogrodzkiego., 
Wyszogrodzkiego. 

Telefony Zaufania 

  1. 800 108 108 – telefon wsparcia dla osób po stracie/ żałoba, poniedziałek – piątek 14.00-20.00, bezpłatny   http://www.naglesami.org.pl/
  2. 600 070 717 –  Linia wsparcia w trudnej sytuacji życiowej, potrzebujących interwencji, linia prowadzona przez Centrum Praw Kobiet, codziennie 10:00 – 16:00
  3. 800 120 002 – telefon dla ofiar przemocy w rodzinie, Stowarzyszenie Niebieska Linia – całodobowy
  4. 22 668 70 00 – telefon dla ofiar przemocy w rodzinie Poradnia Telefoniczna “Niebieskiej Linii” IPZ, codziennie 12.00 – 18.00
  5. 800 70 22 22 – Linia wsparcie dla osób w stanie kryzysu psychicznego – dorosłych, całodobowy, bezpłatny      https://liniawsparcia.pl/
  6. 516 060 173–  linia wsparcie psychologiczne dla dzieci oraz ich rodzin- Środowiskowe Centrum Zdrowia Psychicznego Dzieci i Młodzieży, poniedziałku do piątku w godzinach 8.00-15.00
  7. 116123 – telefon zaufania dla dorosłych, Instytut Psychologii Zdrowia, codziennie 14.00-22.00.
  8. 116111  – Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży, całodobowy, bezpłatny     https://116111.pl/
  9. 22 635 09 54 –  Telefon Zaufania dla osób starszych, poniedziałki, środy i czwartki w godzinach 17.00-20.00    www.malibracia.org.pl

Telefon Zaufania jest szczególnie adresowany do osób starszych, samotnych, potrzebujących wsparcia psychologicznego. Ma przeciwdziałać izolacji społecznej osób starszych, a jednocześnie pełnić funkcję informacyjną i doradczą.

Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie zdołamy być wszędzie z naszymi placówkami, ale dzięki Twojej pomocy wszędzie możemy dotrzeć z Telefonem Zaufania dla osób starszych. – mówi Joanna Mielczarek, Dyrektor Stowarzyszenia.

Telefon Zaufania dla osób starszych przynosi seniorom wsparcie. Po drugiej stronie słuchawki na seniorów czekają doświadczeni psychologowie. Z uwagą i troską wysłuchają każdego. Pomogą poszukać rozwiązań w problemach, wesprą w trudnych momentach.

 Poniżej podajemy cotygodniowe terminy dyżurów Telefonu Zaufania (22 635 09 54):

- poniedziałki - 17.00 – 20.00

- środy  - 17.00 – 20.00

- czwartki - 17.00 – 20.00

UWAGA! W środy w godz. 14.00 – 16.00 ma miejsce także dyżur w tematyce choroby Alzhemeira.

Partnerem merytorycznym Telefonu Zaufania są eksperci Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

Informacje o dokumencie:
  • Informację wprowawdził(a) do BIP: Lewandowska Patrycja
  • Data udostępnienia w BIP: 2020-06-16 13:10:54
  • Informacja zaktualizowana przez: Lewandowska Patrycja
  • Data ostatniej aktualizacji: 2021-01-20 13:41:40
  • Liczba odsłon: 2278
  • Historia dokumentu:

[Liczba odsłon: 980271]

przewiń do góry